چو گفتـــــار بيهــوده بسيــار گشت                       سخنگوي در مردمي خوار گشت

به نايـافت رنجه مـكن خـــــويشتن                          كه تيمـار جان باشد و رنج تـن

*************************************************************

بـه آمــوختن چون فــروتن شـــوي                            سخن هــاي دانندگــان بشنوي

مگوي آن سخن، كاندر آن سود نيست                       كز آن آتشت بهره جز دود نيست

*****************************************************************

سپهر اندر آن چادر قیرگون                             تو گفتی شدستی به خواب اندرون

نَبُد هیچ پیدا نشیب از فراز                             دلم تنگ شد زان شب دیریاز

****************************************************************

چو از جیبش مه تابان برآید                                                 خروش گنبد گردان بر آید

بسی گل دیده ام اما ز رویش                                             به وقت شرم صد چندان بر آید

اگر اندیشه یک روزه او                                                      بگویم با تو صد دیوان بر آید

بدو گفتم که ای مه چهره مگذار                                          که از گلزار تو ریحان بر آید

مرا گفتا که خوش باشد که سبزه                                        زگرد چشمه حیوان بر آید

خط سبزم نخستین سرخیی نیست                                    سزد گر از گل خندان بر آید

شعر طنز گلایه از بخت

بخت من خواب است بیدارش کنید

گر که بیمار است تیمارش کنید

مانده ام این بخت است یا بَختَک است

چون مُدام از بهر من در جُفتک است

موقعی که بخت را قسمت نمودند بر بشر

رانده گشتم از درش با تیپا و توپ و تشر

*********************************************************************************************

شعر طنز عاشقانه لیلی و مجنون

يك شبي ليلي دلش آمد به درد

عاشق بيچاره را احضار كرد

گفت : اول يك طبيبي كن خبر

بعد از ان هم انچه ميگويم بخر

داد دستش صورتي با لابلند

نام اشيائي بر ان بنوشته چند

گفت : بايد سكه هاي ناب ناب

بهرم اري تا غروب افتاب

يك النگوي طلا يك سينه ريز

طوق مرواريد و گردنبند نيز

دستبندم از برليان مي خري

با دو گردنبند و سه انگشتري

ساعت بسيار زيبا از طلا

زود بهر من بخر اي ناقلا

دستكش با كيف و كفش وروسري

كن فراهم تانخوردي تو سري

در سر راهت بخر يك كاديلاك

بهر لب رژ بهر ناخون نيز لاك

عطر پاريس از برايم كن رديف

مانتوي اعلا به رنگ كفش وكيف

خواهي ارباشم هميشه من زنت

تا ابد گردم وبال گردنت

كاخ در لندن بخر از بهر من

با گل و گلدان استخر و چمن

بابت مهريه ده ميليون دلار

زود كن اماده و آن را بياور

ای دل ز جان بر آی که جانان پدید نیست                          یادرد او بساز که درمان پدید نیست

 حد تو صبر کردن و خون خوردن است و بس                         زیرا که حد وادی هجران پدید نیست

در زیر خاک چون دگران ناپدید شو                                     این است چاره تو چو جانان پدید نیست

ای مرد کم برو چه روی بیش از این ز پیش؟                       چندین مرو ز پیش که پیشان پدید نیست

با پاسبان درگه او های هوی زن                                        چون طمطراق دوت سلطان پدید نیست

ای دل یقین شناس یک ذره سر عشق                           در ضیق کیفر و وسعت ایمان پدید نیست

فانی شو از وجود و امید از عدم ببر                                  که آن چیز که آن همی طلبی آن پدید نیست

از اصل کار جان تو کی باخبر شود؟                                که آنجا اصل کار بود جان پدید نیست

جان ناپدید آمد و در آرزوی جان                                       از بس که سوخت این دل حیران پدید نیست

عطار را اگر دل وجان پدید شد                                     نبود عجب که چشمه حیوان پدید نیست

(عطار نیشابوری)

خوشا به آن دلی که پی نظر نرود                  به هر درش که بخوانند بی خبر نرود

******************************************************************************************************************

هوس کردم که امشب زیر بارون                 برم تا جایی که میره خیابون

هوس کردم که فراموشی بگیرم               فراموشم شه که از زندگی سیرم

******************************************************************************************************************

زندگی زیباست حتی اگر کور باشی                       خوش آهنگ است حتی اگر کر باشی

 مسحور کننده است حتی اگر فلج باشی                اما بی ارزش است اگر ثانیه ای عاشق نباشی

****************************************************************************************************************

چه روز ها یک به یک غروب شد،نیامدی                  چه بغض ها در گلو رسوب شد،نیامدی

   خلیل آتشین سخن،تبر به دوش بت شکن                  خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

           برای ما که خسته و دل شکسته ایم نه                     ولی برای عده ای،چه خوب شد نیامدی

                 تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام                          دوباره صبح،ظهر،نه!غروب شد،نیامدی 

  شاید این جمعه بیاید شاید... .

«مهدی جهاندار»

ز پر خوردن افتی برنج و مرض                    ندانی ز خوردن چه باشد غرض

سلامت بپرهیز و کم خوردن است              که پرخوری آزار جان و تن است

------------------------------------------------------------تو از گفتن حق مکن اجتناب                     غنیمت شمر بهر خود این ثواب

ز باطل خموشی پسندیده تر                    سلامت بخاموشی است ای پسر