چه روز ها یک به یک غروب شد،نیامدی                  چه بغض ها در گلو رسوب شد،نیامدی

   خلیل آتشین سخن،تبر به دوش بت شکن                  خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

           برای ما که خسته و دل شکسته ایم نه                     ولی برای عده ای،چه خوب شد نیامدی

                 تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام                          دوباره صبح،ظهر،نه!غروب شد،نیامدی 

  شاید این جمعه بیاید شاید... .

«مهدی جهاندار»